Dan državnosti Nizami Ganjavi. Perzijski pesnik.
Niāmi-ye Ganjavī (1141-1209), najveći je pjesnik epske romanse perzijske književnosti, koji je zbog svoje čudesne sposobnosti da opiše i zamisli stvorio novi stil u perzijskoj književnosti. Upotreba gnostičkih i logičkih koncepata dala je misteriozni aspekt njegovim pesmama, što navodi čitatelja da dublje razmišlja.
U njegovim djelima primjećujemo brojne metafore, duboke misli, tajne i strasti. Nizami je svojom inspiracijom iz iranskog svijeta, i prije i nakon dolaska islama, uspio dati osjećaj jedinstva svim nacijama koje čine iransku civilizaciju.
U Iranu, 12 marta, Nizami dan je priznat kao spomen na velikog perzijskog pjesnika.
Ceo svet izgleda kao telo, a Persija je njegovo srce
On se ne stidi toga poređenja koji ga ispoveda s ponosom!
O Persia! O planeti srce! Srce je najbolji deo tela.
Da što bolje predstavim ovog "perzijskog pesnika" (kako ga slavni i autoritativni takođe nedvosmisleno definiše Treccani Encyclopaedia.
sjetite se samo nekih njegovih remek-djela poznatih i cijenjenih u cijelom svijetu:
– Makhzan al-Asrar (Emporijum tajni) mistično-religijskog argumenta, koji sadrži 2260 stihova.
– Khosrow i Shirin, romantičnog tona, čiji naslov potiče od imena jednog od najpoznatijih parova u perzijskoj književnosti, koji sadrži 6500 stihova.
- Medžnun i Lejla, ostalo romanzo u stihovima, koji prikazuje još jedan poznati par iz perzijske književne tradicije, koji sadrži 4700 stihova, prevedenih i objavljenih u Italiji kao Medžnun i Lejla, priredio G. Galasso, Adelphi 1985.
-Haft Peykar, “bildungsroman” čiji je protagonista sasanidski vladar Bahram Gur (Vahram V) iz XNUMX. vijek, koji sadrži 5136 stihova, preveden i objavljen u Italiji kao Sedam princeza, priredio Alessandro Bausani, Rizzoli-BUR 1996. (prvo izdanje 1982.).
-Eqbal-ime, koji pripovijeda o orijentalnoj priči o Aleksandru, preveden i objavljen u Italiji kao Knjiga o Aleksandrovom bogatstvu (priredio Carlo Saccone, Rizzoli BUR 2002. (prvo izdanje 1987.).
Sva su ova djela na perzijskom jeziku, a i drugi veliki perzijski pjesnici kao što je Sheykh Bahai također se u svojim pjesmama prisjećaju da je njegov rodni grad bio Tafresh (blizu poznatijeg grada Koma, zbog čega Encyclopaedia Treccani navodi ovaj drugi grad kao svoje rodno mjesto) i onaj u kojem je umro Ganja (koji se nalazi u današnjem Azerbejdžanu). Štaviše, grad Ganja je bio deo Perzije sve do 1813. godine, kada je, na kraju rusko-perzijskog rata, Golestanskim ugovorom prepušten Rusiji, događaj koji, međutim, ne može uticati na očigledan i dubok persijski identitet ovog pjesnik i njegov doprinos perzijskom jeziku i književnosti. Kako kaže Alessandro Bausani, najveći italijanski iranista: «Nezami je nesumnjivo najveći pripovjedač klasične perzijske književnosti.
Ne odvajajte dobar biser od niti; bježi od onih zle prirode.
Zla priroda djeluje dosljedno - zar niste čuli da priroda nije u krivu?
Čovek zlog karaktera ne drži veru ni sa kim; lutajuća priroda ne propušta da pogreši.
Škorpion, pošto je po prirodi zao, pustiti ga da živi je grijeh, ubiti ga je dobro.
Tražite znanje, jer znanjem činite da vam se vrata otvaraju, a ne zatvaraju.
Oni koji se ne stide da nauče mogu da izvuku bisere iz vode, rubine iz stene.
Dok se onaj kome se ne pripisuje nikakvo znanje, ta osoba koju ćete otkriti stidi se učiti.
Koliko, oštroumnih, trude se prodati grnčariju u nedostatku bisera!
Koliko tupih ljudi, kroz podučavanje, postaju vrhovni suci Sedam Klima!
Povodom ovog velikog dana Diruz organizuje sastanak
Nizami Ganjavi
perzijski pesnik
Subota 11. marta u 19.00
Za praćenje emitovanja kliknite ovdje